PaardenbloemTaraxacum officinale
De paardenbloem wordt al sinds de zeventiende eeuw gekweekt als groente en is nog steeds populair in sommige landen van Europa. De plant komt in heel Europa voor en er zijn duizenden variëteiten van de paardenbloem te vinden. Deze ondersoorten kunnen geen kwaad doen als u zich vergist, maar pas op met Lactuca virosa (gifsla), deze is in verse vorm giftig, maar heeft veel stuggere, stekelachtige bladeren en heeft een hele andere bloeiwijze. Zelf kweek ik paardenbloemen onder een omgekeerde pot in het donker, zodat de blaadjes eruit komen te zien als witlof en zo minder bitter smaken. Hier komt ook de naam molsla vandaan, omdat de blaadjes in een molshoop ook in het wild zo wit te oogsten zijn. U kunt ze dus ook als asperges kweken in een verhoogt bedje!
Gebruik en determinatie
Alle delen van deze plant zijn eetbaar, kinderen kunnen beter geen steeltjes eten. In het voorjaar kunnen de jonge blaadjes worden geplukt om rauw verwerkt te worden in een salade of aardappel salade, in een kruidenboter, in een soepen, als groenten of als vulling door bijvoorbeeld gehakt of door een omelet (zoals u ook spinazie zou bereiden). Hoe jonger hoe minder bitter ze zijn. Als u ze eerst even een uurtje in water laat liggen, vermindert de bitterheid ook, maar door het stoven/koken of bakken wordt de smaak ook zachter. De stengels kunnen niet gegeten worden. De bladeren kunnen bijna het hele jaar door geoogst worden, de wortels in de herfst. De bloemen worden ook gegeten. U kunt ze gewoon gebruiken in de “thee”. Er kan een heerlijke gelei, siroop of wijn van gemaakt worden. De wortels kunt u drogen, roosteren en gebruiken als een koffiesurrogaat, maar kunnen ook gestoofd gegeten worden. De wortel stimuleert o.a. een te langzaam werkende lever, werkt ontgiftend, bevordert de spijsvertering en de eetlust, werkt cholesterol verlagend en versterkt het lichaam in het algemeen. De wortels werken sterk vochtafvoerend en licht laxerend. Daarom worden ze vaak gebruikt bij afslankkuren. De wortel kan niet rauw gegeten worden, maar kunnen gedroogd worden en in stukjes gesneden als thee gedronken worden. Deze wortel oogst u begin oktober. Paardenbloem kent geen ernstige bijwerkingen. In zeer grote doses kan het huiduitslag, maagpijn of diarree veroorzaken. Niet gebruiken bij galstenen. De bladeren van de paardenbloem vormen een rozet bij de grond en van daaruit vormt zich een onvertakte bladloze hole steel, welke wit sap produceert bij kneuzing. De vorm van de bladeren is meestal lijnlancetvormig met allerlei variatie mogelijkheden qua ingesneden rand. Deze kan heel grillig zijn en puntig, maar ook wat mooiere rondingen hebben. De oppervlakte van de bladeren is kaal, soms wat wollig behaard. Onder de bloemknop vindt u omwindselbladeren in 2 afzonderlijke rijen. De ene rij vormt zich mee met de bloemen en de andere buigt terug naar de steel. Het zaad van de paardenbloemen kunt u verzamelen en in de winter binnen zaaien als jonge kiemplanten!
Inhoudsstoffen
Paardenbloemen bevatten veel vitaminen en mineralen, zoals natrium, kalium, calcium, silicium (voor nieuw weefsel), magnesium, ijzer, fosfor, mangaan, vitaminen A, B-vitaminen ,C en D, taraxine, hars, , aluminium, choline. saponien, xantophyl, bitterstoffen (o.a. taraxcine), looistoffen, etherische olie, sesquiterpeenlactonen, triterpenen, stereol, flavonoïden (quercetine, luteoline, apigenine, isorhamnetine), polysaccharides, coumarinen (cichoriine en aesculine), inuline (werkt als insuline, regelt de suikeromzetting, bloedsuikerverlagend, carotenen en looistoffen.
Recepten
Paardenbloemkoffie
Oogst de lange penwortel en was de modder ervan af, hierna hakt u de wortel in stukjes en rooster ze in een middelwarme oven tot ze droog, mag enigzins verschroeid zijn. Hierna kunt u ze nog verder vermalen en nog mengen met bijv. cichoreiwortel, hiervan maakt u dan een aftreksel.
Paardenwortelthee
1 eetlepel klein gesneden wortel (liefst vers),150 ml kokend water, 10 minuten laten trekken en daarna zeven. Max. 2 á 3x daags een kopje voor het eten.
Gefrituurde paardenbloembloemen
Maak een bierbeslag van 150 g gezeefde bloem en voeg er een snuifje zouten vers gemalen peper aan toe. Meng er twee eieren door en voeg twee eetlepels blond bier en 2 eetlepels olie toe. Meng alles goed tot een glad mengsel en bedek dit mengsel met plasticfolie en laat het een uurtje rusten op kamertemperatuur. De rusttijd is belangrijk voor een goed resultaat, want zo zal het deeg niet krimpen als het in de hete olie wordt gedompeld. Ondertussen klopt u de eiwitten goed stijf en meng deze vlak voor u gaat frituren door het mengsel. Dompel de bloemen onder het beslag en frituur ze in een frituurpan gevuld met een klein laagje olijfolie op 160 tot 190°C. U doet ze eerst met de hoofdjes na beneden in de pan en draait ze hierna nog even om. U kunt ze eruit halen als het deeg een goudgele kleur heeft en daarna laat u ze nog uitlekken op keukenpapier. Kruid ze eventueel met wat zout of als u wilt maakt u een zoete variant, serveer ze warm!
Paardenbloemsiroop
* 400ml. water
* 25 gram verse bloempjes
* Eventueel enkele kaneelstokjes
* 1 theelepel citroenzuur of sap van een verse citroen
* 1 verse vanillestok, open gemaakt
* 100 gram zoetstof
U doet de bloemblaadjes in een emaillen pan en overgiet deze met het afgemeten water. Doe het citroensap erbij, deze zorgt voor een intensere smaak. Doe de rest van de ingrediënten erbij en breng alles aan de kook. Daarna doet u het vuur uit en met een deksel erop enkele uren tot een nacht laten staan. Doe dan alles door een neteldoek en wring de massa goed uit. Neem het vocht en kook het met de suiker op. Neem de pot van het vuur als het gaat bubbelen. Giet het in goed schoongemaakte potjes boordevol. Draai het schroefdeksel erop en laat omgekeerd afkoelen. Op die manier sluiten de potjes zich hermetisch. U kan ze een jaar of langer bewaren. Eens een potje open, moet je de siroop wel op gebruiken. Neem daarom niet te grote potjes. Dit recept kan ook voor vlierbloesem, rozenblaadjes, witte dovenetelbloemen, saliebloemen en blaadjes of bijv. muntsiroop gebruikt worden.
Paardenbloemenjam
Doe enkele honderden bloemen met 2 in stukken gesneden sinaasappels en 1 citroen in een pan met 1,5 liter water en laat een uur koken. Zeef de bloemen er uit en doe het vervolgens door een doek, om alle planten resten te verwijderen. Doe het vocht terug in de pan, laat dit inkoken met gelei-suiker. Deze jam kunt u extra smaak geven door een takje rozemarijn of tijm toe te voegen.
Paardenbloemenlikeur
Waarom een grote brede glazen pot gebruiken? Zodat er bovenop de paardenbloemen een schoon schoteltje geplaatst kan worden en de bloemen onder de alcohol komen, dit om oxidatie aan de zuurstof te vermijden! Donker wegzetten en dagelijks beetje schudden, na enkele weken zeven en wederom donker wegzetten. Je kunt altijd zoetstof toevoegen, wanneer je deze gaat nuttigen, persoonlijk vind ik dit overbodig.
Paardenbloemkappertjes
Verzamel jonge dichte paardenbloemknoppen uit het midden, onderaan het bladrozet van de paardenbloem! Was ze goed en maak ze droog! Wilt u dat deze extra knapperig blijven dan enkele uren tot een nacht staan in een afgedekte bak bestrooid met wat zout pekelen. Door het onttrekken van vocht worden ze extra knapperig, persoonlijk doe ik dit niet i.v.m. de waardevolle inhoudsstoffen welke erin zitten! In hele schone potjes kunt u de inmaakkruiden alvast verdelen bijv. een stukje knoflook, enkele peperkorrels of mosterdzaadjes, verse dille en een laurierblad! Na het pekelen wast u de kappertjes en laat u deze uitlekken! Dan nog kort verwarmen met biologische appelciderazijn in een pan en in de potjes bij de kruiden doen! De potjes zo vol mogelijk vullen tot de rand en na het afvullen op de kop draaien en laten afkoelen! Gebruik geen potjes met metalen deksel, want de azijn laat metaal oxideren! Etiketje erop met de datum, enkele weken laten trekken, eet smakelijk!
Geef een reactie